döp'lü bir arkadaş vardı sınıfta. bir gün oturuyoruz, o da bu gazeteyi okuyor tabi.
ben de maksat muhabbet:
-ne o? sizin gazete mi ihihihi, dedim. kendisi de sağ olsun klişelerin adamıdır:
-yo hayır, halkın gazetesi. okumak istersen okuyabilirsin, dedi.
öyle işte; o gün bu gündür birgün bende iyi hatıralar canlandırmaz. halkın gazetesiymişmiş peh.. yemişim sloganını senin.
