Git iş işten geçmeden, çok geç
olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan
git! Git de şen şakrak geçen günlerine
gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde
bekle. Git ki siyah gözlerin arkada
kalmasınlar,
Git ki gamlı yüzümün hüznüyle
dolmasınlar. Mademki benli hayat sana kafes
kadar dar,
Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar. Hadi git, benden sana dilediğince izin,
Öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın
izin. Kahrımın nedenini söylesem irkilirler;
Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla
bilirler. Sanırlar ki sen beni biricik yar
saymıştın;
Oysaki hep yedekte, hep elde var
saymıştın. Hadi git, ne bir adres, ne bir hatıra
bırak,
Zannetme ki, pişmanlık, mutluluk
kadar ırak! Sanma ki fasl-ı bahar geldiğim gibi
gitmez,
Sanma ki hüsranını görmeye ömrüm
yetmez. Her darbene tahammül edecektir
bedenim,
Gururum mani olur perişanıma
benim. Yari Ferhat olanın ellerle ülfeti ne?
Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine. Henüz layık değilken tomurcuk kadar
aşka,
Sana gül bahçesini kim açar benden
başka! Hercai arılara meyhanedir çiçekler,
Kim bilir şerefinden kaç kadeh
içecekler! Mademki aşk tablosunun takdirinden
acizsin,
Git de çağdaş ressamlar modern
resimler çizsin. Ne vedaya gerek var, ne de mektuba
hacet,
Git de Allah aşkına bir selama muhtaç
et! Güllere de aşk olsun gene sen
kokacaksan!
Fallara da aşk olsun gene sen
çıkacaksan! Kopsun nerden inceyse artık bu bağ,
bu düğüm!
Her gece daha berbat, daha vahim
gördüğüm. Korkulu düşlerimi yorumdan
kaçırıyorum;
Sırf sana üzülüyor, sırf sana acıyorum! Git iş işten geçmeden, çok geç
olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan
git! ... cemal safi
