Halini bilen bulunmaz,
Yüzüne gülen bulunmaz,
Kapıya gelen bulunmaz,
Gurbet hapishanesinde.
Bir mazlum Çimen şarkısı mükemmel özetlemiş.
ben ailemle birlikte kopup geldim doğup büyüdüğüm, istanbul takımlarını degil şehrimin takımını tuttuğum şehirden.
Ve en önemliside dostlarımın olduğu şehirden, aşk acısı meşk acısı sayiklayanlar siz acı görmemissiniz, 12 yasımdan beri emek verip kurduğum efsanevi dost ortamından ayriyim şimdi, ne kadar yüksekten düşersen o kadar çok acıyor ,akşam çökünce kapıya gelip "hadi çabuk ol lan uyuşuk"diyecek bir insan evladı yok. dünyadan izole edilmiş gibiyim, Şükür ki ana-baba yanımda, durumumu bildiklerinden dost olabilmek icin verdikleri çaba yüreğini dagliyor insanın.
