öyle bir dem vardı ki
insanoğlunun bünyesinde zerre yoktu haset.
sonra kalp atmaya başladı...
sevmek..
ilkokul aşkları ve beslenme çantasındaki-
güzel yiyecekler etti bizi günahkar.
hayatta yer edinebilmek uğruna verilen davalar.
ve bu davaları kazanan koldaşlar.
haset, tekrar çıktı sahneye,
tanımadı dost ve kardeş,
sızdı içine insanoğlunun.
güldü yüzüne doğru,
çekti ipini ardından.
etti çehresini maraz,
görmedi evla insanoğlu.
harp etti, alt etti,
deşti ubudi dostları attı cidara.
döndürdü yüzünü yaradana, etti tövbesini.
ifna eyledi havalindekileri,
akıttı hasedini...
"o insanoğlu ne nankördür o"
