yetmislerin sonlarindan 1985 yilina kadar, her yilin 26 mart'inda kutlanan gun. rumelihisari'ndaki avci lokantasi'nda, turgut uyar, edip cansever, can yucel, cemal sureya, tomris uyar ve daha bir suru edebiyatci tarafindan icerek, gulerek, muhabbet ederek, siir okuyarak kutlanirdi.
rivayet odur ki, edebiyatcilar, esleri, sevgilileri ve dostlariyla, mudavimlerin yemek yeme surelerini bile ezbere bilen garson erol'un namiyla, burada bulusmusken, masadaki destina isimli bir hanimefendi, vucudunda dolanan bir ignenin kalbine batmasi beklentisiyle yasadigini anlatir. bunun uzerine turgut uyar raki sisesini imzalar, sonra dostlarina imzalatir ve der ki, "seneye bunu hep birlikte icecegiz." gercekten de ertesi sene destina hanim da onlarla beraberdir masada.
o gunden sonra bu bir gelenek olur, her sene olmemek adina sozlesip ayrilirlar ve iclerindeki en umutsuz, en uzgun olana da raki sisesini saklama gorevi verilir, ki bir yil daha yasama nedeni olsun diye. 22 agustos 1985'te sozune uymayan turgut uyar cekip gidince bir daha kutlanmaz, unutulur.
