aslında ne kadar karşılıksız duyguların dillendirmesidir bu şarkı; o kadar büyüktür ki, bu şarkıdaki betimlemeler; lisede okurken adım adım çözülmeye çalışılan betimler gibi çözülmelidir; ama aşk ne kadar subjektifse o kadar da kişisel duygularla yoğurulmuş bir şarkıdır; tüyleri diken diken eder, genelde günün saati ya da halet i ruhiyenin pozitif ya da negatif olması fark etmez, çünkü pozitifse nasıl olsa negatife dönecek; negatifse dibine vuracaktır zaten melankolinin.
seneler sonra, ümit sayın tarafından leman sam ile düet şeklinde okundu, o da çok çok güzel, ama tek leman sam'a ait olan versiyonunun vermiş olduğu hissiyat tarifsiz; bir anda parmağa inen bıçak yarası; hani o ilk sıcaklıkta hissedilmeyen, sonrası sızım sızım sızlayan..
