Yorumlar Çok acımasızca olmuş. Ben babamı 9 aylıkken kaybettim. HiÇ tanımadım. Bi abimde yok. Annem be annanemle büyüdüm. Başımızda hiÇ erkek olmadı. Güven dolu bir şefkate ömür adanılasıdır bizler iÇin. Ve kesinlikle o liman olabilecek yüreği olmayanın taşıyabileceği bir yük değildir. Ancak bu bir eksiklik değildir, acizlik hiÇ değildir. Akıl,fikir,sağlam bir duruş yeterli,e tabi bir de yürek. Korunmaya alınacak acizlikte değiliz yani.Güven, sevgi ve sahiplenilmek yeterli. Ha birde ölüm bu herkesin sevdikleri ölümlü. Ölüm herkesin kapısını Çalacak er yada geÇ o boşluğu herkes hissedecek. Empati kurmanızı öneririm.
