Kadınları kadınlardan daha iyi tanıyan iki adam var.Murathan Mungan ve Ingmar Bergman.Murathan Mungan'ı eşcinsel olduğu için, bir nebze olsun anlayabilirim.Fakat Bergman nasıl kadınları bu kadar iyi tanıyabiliyor anlamış değilim.Güz Sonatı filminde de yine başrollerde kadınlar var.Anne ve kız arasındaki nefreti anlatıyor.Bunun dışında yan konularla film desteklenmiş.Karı koca ilişkisi,annenin oğlunu kaybetmesi.Asıl konunun önüne geçmeden güzel bir şekilde araya katılmış.Diyaloglar muhteşem.Üstad'ın bu filmi karşısında da önünüzü ilikleyin,sinemanın tek dahisinin şaheserini öyle izleyin.Saygılar,sevgiler üstat...
Bence, insan muazzam bir yaratılış, tasavvur edilemez bir düşünce. En yüksektekinden en aşağıya, herşey insanın içindedir. insan Tanrının bir görüntüsüdür, ve Tanrı herşeyi kapsar. insanoğlu yaratıldığında, iblislerde yaratıldı ve aynı zamanda azizler, peygamberler, sanatçılar, ve de inançsızlar. Herşey yan yana varolur. Her an değişen büyük bir model gibi. Aynı şekilde, sayısız gerçeklik olmalı. Sadece bizim körelmiş duyularımızla algıladıklarımız değil aynı zamanda içiçe geçmiş bir gerçeklikler kargaşası var. Sınırlara inanmamız sadece korku ve ukalalılıktan. Hiçbir sınır yoktur. Ne düşüncelere ne de duygulara. Sınırları koyan korku ve endişedir.
