Genelde böyle tipler, kıyıda köşede birilerininkini eline almak için koşuşup da ufak bir seste, üzerine gelen arabanın farına bakakalan tavşan gibi kalan tipler oluyor.
içlerinde ailelerinin ve inançlarının empoze ettiği duygularla gaylik duyguları çatışıp kişinin kendinden nefret etmesine dönüyor. E bir insan kendi kendisinden "dobra dobra" nefret edemeyeceğine göre ister istemez saldırmak için karşı tez geliştiriyor.
Bugün aklıbaşında, cinsel hayatı yerinde, kendisi ve insanlarla barışık hiç kimsenin gaylerle, lezbiyenlerle uğraşacağını sanmıyorum.
Bir insan gaylere lezbiyenlere aşırı tiksinti, aşağılama raddesinde yaklaşıyorsa, küçüklüğünü karıştırın derim, kesin gizli kapılar ardında nahoş anılar çıkacaktır; belki babanın okşamaları, belki komşu çocuğun sarılması, belki öğretmenin odasına götürmesi veya bir serserinin demiryolunun ıssız bir köşesindeki öpmeleri veya tecavüzü... en kötüsü de lisedeki futbolcu arkadaşın gece rüyalarına girmesi.
