kucukken bizim apartmanlarin onunde takilan bir kedi vardi. ne yavru ne buyuk orta yaslarinda bir kediydi. kedi havalara mi atilmadi ( 4 ayak uzerine mi dusuyor testi) uzerine su mu dokulmedi, boynuna ip mi baglanmadi, futbol topuyla duvara mi yapistirilmadi. daha neler neler (bkz: bunlar cok cirkin seyler) ama kedi de enteresan bir sekilde yine yine ona kotuluk yapanlarin yanina gelmeye devam ediyordu. bu kedi salak diyorduk. ben kedinin neden hala kimseden kacmadigini dusunuyordum. zamanla anladim ki baska ne yapacagini bilmiyordu, insanlar da aslinda boyledir. programlamalardan ibarettir. ayni seylerim olacagini bile bile yine yapariz, aliskanliklarimizdan vazgecemeyiz. her gun ayni sekilde konusur, ayni sekilde dusunuruz. yani boyledir.