saatler yarın sabah kalkınca işe rahat rahat yetişebilecek bir zamana kurulur. fakat yatağın hafta içi sabahlarına has tarifsiz bir sıcaklığı vardır ki insana çalan telefon alarmını fütürsüzca kapattırır, sanki günlerden pazarmışcasına... telefon ikinci kez çaldığında veya siz uyandığınızda artık çok geçtir çünkü, siz halihazırda yeni uyanmışken mesainizin başlamasına sadece 10 dk vardır. işte o an hayat bir film olsa da hızla ileri sarabilsem der insan.
üstünüzü giyer yüzünüzü bile yıkamadan sokağa atlarsınız, kapıdan da 10 mt. uzaklaşmadan telefonunuzu evde unuttuğunuzu fark edersiniz, artık yapılacak bir şey kalmamış, işe geç kalmışsınızdır. yatağın sıcaklığını bir kaç dakikalık soğuğa tercih etmenin bedeli, tüm günün berbat geçmesi olur belkide...
