"... Bugün artık sinemada şiddet, ancak en yüksek düzeyde olduğu zaman seyirci tarafından algılanabilmektedir. Bu konuda hepimiz medya tarafından adeta uyuşturulduk."
SAM PECKiNPAH
Aşk ve şiddet, sinamada en çok işlenen temalar olagelmişlerdir. Ancak, aşk genelde daha üst düzlemde, başlı başına bir konu olarak belki, karşımıza çıkarken. Şiddetse hemen hemen tüm konulara yedirilen ve zaman zaman dozajı ayarlanan bir ara malzeme gibidir.Son yıllarda ise Tarantino markası etrafında kümelenen sinema anlayışında şiddet bir ana malzeme olarak karşımıza çıkıyor. Konu ise şiddetin çevresindeki boşluğu doldurmakta bu sefer
Sam Peckinpah için ise bu bahsedilen çizginin çıkış noktasında duran yönetmen, tanımını yapmak yanlış olmayacaktır. Sam Peckinpah, şiddet dolu şiirlerini bir ozan misali 60'ların başından 80'lerin ortasına kadar sunmuştur bizlere.
The Killer Elite, Peckinpah'ın 1974 tarihli ve en çok bilinen filmi "Bring Me The Head Of Alfredo Garcia- Bana O'nun Kellesini Getirin" den sonra çektiği ve 1975 tarihini taşıyan bir film.The Killer Elite'de daha yukardakiler için adam kaçırma, koruma, öldürme gibi işleri yapan bir örgütlenmenin en önemli iki adamının yaşadıkları anlatılıyor. Bu adamlardan birisi (Mike), diğerinin (George) ihanetine uğruyor ve bu ihanet sonucunda yıllarca tedavi olmasını gerektirecek şekilde yaralanıyor. Film, bu noktadan sonra bir azimle iyileşme ve intikam öyküsüne dönüşüyor.
The Killer Elite için vasata yakın bir film değerlendirmesini zorlanmadan yapabiliriz. Ama ayrıntıları seven izleyiciler için eğlenceli ayrıntıların varlığını haber verebilirim. Örneğin, filmin ilk yarısında Mike ve George nöbeti devralmaya giderken arabada sohbet ederler . Bu araba içi sohbeti bana, Pulp Fiction'daki Vincent ve Marcellus'un arabadaki sohbetlerini hatırlattı.
Sonuç olarak, bu ve buna benzer kimi ayrıntıları yakalamak, yavaş çekimde şiddet görüntüleri izlemek ve herşeyden önemlisi Peckinpah'ın dünyasında bir adım daha atmak adına izlenmesi gereken bir film bu.
