doğuştan görme engelli bir arkadaşımıza yaptığımız şaka neticesinde öğrendiğim olaydır.
bir gün görme engelli arkadaşımızı dışarıda gezmeye çıkarıp bir kuytuya götürüp meyveleri dokunarak nasıl tanıyacağını öğretiyorduk. domates elma havuç derken sıra salatalığa geldi. o sırada ben kaldırdığım aleti bunun eline verdim 2 saniye kadar dokunduktan sonra çığlık atıp ağlamaya başladı biz deli gibi gülerken o düşe kalka ağlaya ağlaya oradan uzaklaşmıştı. sonraları duydum ki sık sık rüyasında benim aleti görüp kabuslar görüyormuş fakat görme de değil tam olarak sadece elinde o dokunma hissiyatını yaşayıp gülme sesleri duyuyormuş salak. bu da böyle bi anımdır. *
