ırkla övünmenin yersiz hatta eski dünyanın geri kalmış insanlarına ancak yakışan aptallıktan öte bir şey olmadığını duyarız. modern insan için kendi eliyle gerçekleştirmediği veya dahlinin bulunmadığı, tesadüfen(örneğin türk doğmak) gerçekleşen bir şey ile övünmesi, gurur duyması gerçekten de saçma gibi görünür.
gerçek şu ki bu konunun lehinde ya da aleyhinde yazanların konunun temeline dönük, niçin övünelim ya da övünmeyelim konusunu temellendiren tek cümlelerini okumadım. tüm söylenenler kulaklara çalınmış cümlelerin tekrarından veya bir nevi içgüdüsel duyguların dile getirilmesinden ibaret.
bir akademik çalışma yapmadım ancak şuna eminim ki şu anda yeryüzünde kalabilmiş bütün milletler kendi milletleriyle övünen ataları ile gurur duyan ve dahası kendisini diğer milletlerden en azından bazı yönleriyle üstün tutan milletlerdir. ırk kavramını bugünün ırkçıları bile artık saf ırk anlamında anlamadıklarından bu övünme işini milletiyle gurur duymak şeklinde anlamalıyız.
neden milletiyle gurur duyar/duymalıdır insan? çünkü adına "insan" denilen çevresinden ve kendini var eden zihin ve düşünce yapısını şekillendiren etmenlerden ayrı olarak düşünülebilecek bir varlık yoktur. yani mücerret olarak insan diye bir varlık dünyada yaşamamaktadır. örnekleyeyim de anlaşılsın. şimdi biz kedi dediğimizde şekli tipi cinsi ne olursa olsun kedi denen sadece kediye benzemesi ve kedi tabiatını yansıtması sebebiyle kedi(felis) adını taktığımız bir varlık biliriz. iran kedisini alıp ispanyada bir aileye versek de bu neticede iran kedisi olarak doğmuş varlık iran kedisi olarak yaşar ve ölür.
ancak bir insan asla doğmakla getirdiği vasıflarla ölmez. bir türk çocuğunu ispanyol bir aile yetiştirirse onu orta yaşlarda gören hiç kimse bu bir türk diyemez. dolayısı ile siz doğmuş olmakla türk olmadınız. bu toplumun içinde yaşayarak bu dili konuşarak ve tarihinizi bilerek ya da o havayı soluyarak elde ettiğiniz moral değerlerle bugün olduğunuz şey oldunuz. bir milletin bir ferdi olmak demek binlerce yıl sonunda bütün tehdit ve zorluklara karşın ayakta kalmış olmak demektir.
biz bugün ruslardan bahsedebiliyorsak; bu türklere iranlılara, almanlara ve çinlilere rağmen var kalabilmiş bir kültürü ve belli bir toplumsal yaşamı sürdürebilmiş insanlar var diyedir. ve tabii ki bu insanların kendileri ile gurur duymaya hakları vardır. kendileri ile gurur duymayan bir millet gösteriniz.
bununla övünürsünüz veya övünmezseniz bunu bilmem ama bu yanlış değil, ayıp değil aksine haklıdır.
bugün mali gibi sefaleti yaşayan milletler de Fransızlar almanlar gibi bizdeki pek çok kesimin özendiği Avrupalı milletler de ve hatta kabile devletleri kendileri ile gurur duyarlar. insanın kendi varoluşunun kaynağını önemsiz bir şey gibi algılaması en fazla bir aşağılık kompleksinin bir parçası olabilir. tabii ki ben bugün ne isem bugün yaşadığım millet sebebiyledir.
burada "tesadüsen" türk olarak doğmaya bir yere kadar hak veriyorum ancak "tesadüfen" japon(sırp, rus, arap vs vs.) olarak doğsaydım tabii ki japon olmakla gurur duyardım ki duyuyorlar.
