Babasız büyüyen bir kız Çocuğuyum. Annemin, ben seni babasız büyütüyorum. Aman namusumuza leke getirme laf salatalarıyla büyüdüm. Hayat bu ya gidip en yanlış adama aşık oldum. Onu arkamda sapasağlam bir dağ saydım. Nerden bilebilirdim beynim bir hikaye yazmış, onu da kahraman yapmış. Kahraman dediğim adamın tek yapabildiği yalan söylemek, herkese değerli hissettirip hayatlarında iz bırakmak, muhteşem anılar yaşatıp sonra burnundan getirmek. Ben ise iyi bir eş, iyi bir anne olup tadamadığım o ailenin kurucusu olma hayallerinde.. Neyseki uyandım artık o pembe masallarla uyuduğum uykulardan. Artık canımın acımasına aldırmıyorum. Sol yanımı hissetmiyorum. Daha güÇlüyüm artık. Biliyorum öyle sırtını yaslamakmış, güvenli bir limanmış hikaye.. Şimdi itiraf ediyorum. Güzelliğimin farkındayım, bunu kullanıp kariyeri ve cüzdanı beni, Çocuklarımı rahat yaşatacak bir adamla evlenip, ömür denen zaman dilimini tamamlayacağım.
