"Her aşık oluş, umudun kendini bilmişliğe karşı zaferidir. Kendimizde gördüklerimizi, onda görmemeyi umarak aşık oluruz- yani korkaklıklarımızı, zayıflıklarımızı, tembelliğimizi, sahtekarlıklarımızı,verdiğimiz ödünleri ve aşırı aptallıklarımızı. Sanırız ki seçtiğimiz kişinin çevresine aşk kordonunu sarınca içindeki tüm hatalardan arınacak ve tabii sevilesi olacak. Kendimizde göremediğimiz mükemmelliği buluruz ötekinde ve aşk yoluyla onunla birleşerek, (öyle olmadığını bile bile) insanoğluna olan şüpheli inancımızı korumaya çalışırız."
alaiın de botton ın aşk üzerine adlı kitabından. ve ekliyor botton : "Aşk varılacak bir nokta değil o noktaya giden yolun kendisidir."
