bugün vialand' de roller coaster' a bindikten sonra açmayı düşünmüştüm bu başlığı. görünce sevindim.
30 yıllık hayatımda ilk kez bugün roller coaster sayesinde 1 dakikalığına da olsa el ele tutuştuk, güzeldi.
artık süper lüks sitede otursan da, son model bir araban olsa da, giydiğin çorabın tanesi 40 lira da olsa, moğol restaurantında garsona 100 lira bahşiş bıraksan da, benim gözümde hala bir bira için çamurdan çıkmış futbol topunu yalayan, ağarmış slayer tişörtü giyen o pis metalci çocuksun.
bari bana ahkam kesme.
kıbrıs' ta öğrenciyken aynı tavada hiç yıkamadan bir hafta boyunca yumurta yaptığını biliyorum. bu yemek dünkü yemek diye yemediğinde komik oluyorsun farkında mısın?
seni emekli maaşıyla kıbrıs gibi pahalı bir yerde okutan babana, annene saygın yokken seni sevmemi nasıl beklersin?
seni okutabilmek için kısılan yemeklerimiz, alamadığımız kışlıklarımız sayesinde bu günlere geldiğini unutan bir kanı bozuk nasıl benim abim olur, bilmiyorum.
şimdi müdürsün.
müdür olamazsın demedik, adam olamazsın dedik, sözü bizden sana gelsin.
