17 ağustos 1999 saat 03:05 kıyamet anını andıran 45 saniye son bulmuş, insanlar halen şokta ve tanıklık edebileceğiniz en büyük sessiklik hakim, çok kısa sürdü o sessizlik toz bulutlarının arasında sessiliği bozan ilk çığlık duyuldu, feryat doluydu o çığlık ve bir anda mahşer anını andıran kalabalıklar sokaklardaydı. etrafta halen toz bulutu hakimdi karanlıkta kendimi kontrol ediyordum ve kardeşim ile annem halen şoktalardı, özellikle kardeşim nefes bile alamıyordu önce onu kendine getirdim sonra annemi. toz bulutu kalkmaya başlamıştı ardından o korkunç manzaralar ortaya çıktı çöken binalar, yaralı insanlar ve beton blokların altından yükselen feryatlar. donup kalmıştı büyük bir kalabalık ne yapacağını bilmeyen yüzlerce insan sağa sola koşuyordu, sonra aklıma sevdiklerim geldi acaba hayattamıydılar...
bir insanın hayatında yaşaya bileceği en berbat anlardan birisidir o gün. unutulmamalıdır, bir devrin bittiği bir deverin açıldığı binlerce insanın yaşamını kaybetti ihtişamlı şehirlerin kumdan kaleler gibi yıkıldığı gündür 17 ağustos 1999.
