arkadaşlarımın çoğunun yüzüne gülüyorum ama onları sevmiyorum. Zaten hepsi aynı ortamda olma zorunluluğun verdiği kadar arkadaş biliyorum. iki yüzlü müyüm değilim yüzlerine ne bok olduklarını söylediğimde de dışlanıyorum, yalnız kalıyorum hayat iyice boktanlaşıyor. Çoğu zaman kafa dengim hayatıma renk katacak bir dostum olmadığı için üzülüyorum.
