çoğu insan ölüme hazır değildir, ne kendi ölümlerine ne de başkalarının.
şoka girerler, ödleri patlar, beklenmedik bir sürprizdir ölüm onlar için.
olmamalı oysa. ben ölümü sol cebimde taşırım. bazen cebimden çıkarıp
onunla konuşuyorum: ''selam yavrum, nasılsın? ne zaman geleceksin beni
almaya? hazırım''...
korkunç olan ölüm değil, yaşanan ya da yaşanamayan hayatlardır.*
