Geldi ve geçiyor olan. Evet, geldi ve geçiyor bile; Bir hayat gibi. Eylül, baştan başa... Biz onu beklerken o gidiyor. Güzel bir kadını tanıdım bu ay; doğum günü benden 2 gün önce. Nedense bu derece güzel kadınları hep bu ayda tanırım. Sıcak olmasını istemezdim bu denli. Yağmurlara bulamalıydı şehri! Artık güzel insanların birer parçası olduğu iğrenç insan topluluklarını görmeye tahammül edemiyorum muhtelif yerlerde. Eylül, kasvetini göstererek çekilmeli ve 11 ay sonra bir sel olup yutmalı beni! Boğazına kadar varlığa batmış olan sesleri susturmalı, renkleri yutmalı. Geriye gri yapraklar kalmalı kendinden. Ama yok, Eylül acıyor; tıpkı benim gibi. Ona duygusal olmamasını öğütleyen bir babası yok belki de, bundandır.. Ama Eylül, kalan iki gününü dolu dolu geçireceğim. Söz veriyorum.
