şöyle birşeydir: ciğerlerini patlatırcasına nefes almak istersin ama alamazsın keşke dana ciğerim olsa dersin ama insansındır; göğsün büyür büyür büyür ciğerlerine baskı uygular göğüs kafesin daralır, kaburgaların dar gelen sütyen kopçasıdır ha patladı ha patlayacak. çamlıca tepesinde bile olsan nefes almazsın istediğin gibi bir süre sonra başın döner, cezaevinde maltada volta atmaktan yorgun düşen ayaklar gibi olduğun yere yığılırsın, ellerinin üstünde doğrulmaya çalışırsın bir çocuk gibi, kalkamazsın ayağa miden bulanır kusmaya başlarsın ama bir şey gelmez safradan başka ha gayret biraz kusarsam belki rahatlarım dersin son bir gayretle parmağını küçük diline değdirirsin hah bu sefer tamam dersin kocaman bir kütle ağzından yere yuvarlanır baka kalırsın kırık kalbinin ardından...
