daha iki haftadır aynı evde olduğum arkadaşımla anlaşmıyorum bi türlü. yani diyorum ki artık "ulan sabahları derse erken gideyim bi de işe gireyim eve de geç geleyim yüzünü görmeyim şu piçin. ne istiyosa al paranı sus pezevenk diyim" diyorum. bu adamla geçen sene kanka gibi geziyoduk. adam eve çıkınca içinden başka bişey çıktı.
bi de aynı evde okul bitene kadar kalmayı planlıyomuş. yok artık. imkan olsa şimdi çıkıcam yanından, adam benle kaç yıl kalmayı planlıyomuş. yılın son finalinden çıktığım gün evden çıkacam. nası dayanıcam bilemiyorum.
