birkaç yıl önce hayatımda ilk ve çok sevdiğim insana tütün vermiştim. o tütünü parayla vermiştim. kendime o günden sonra hergün kızdım ölene kadar hergün kızacağım. insan sevdiğine para karşılığında birşey verir mi. gelin görün ki tütünü dayımdan istemiştim. iyi anlar, gerçi sevdiğim insan sert demişti ama olsun, bence iyi tütündü, dayım fakirdir, 3 çocuk,eşi, nenem, dedem, hepsine bakar, evleri toprak damlıdır, ömrünün yarısı kızgın güneşin altında o tütün tarlasında geçer, bir giydiğini yıllarca giyer,hep giyer. parasız isteyemedim, aksilik kredi borcum olduğu için ben de veremedim, bütün bunlara rağmen sevdiğim insana parayla o tütünü vermemeliydim, hayatta belki de pişman olduğum tek şey budur, kendimi bu anlamda hiç affetmeyeceğim. sevdiğim, özür dilerim, ama çaresizdim, bir yanımda sen, diğer yanımda muhtaç dayı, ortada boğazına kadar borcu olan ben. siz olsaydınız ne yapardınız?
