olaya sosyalizm özelinden bakmaz da genel marksist teori düzeyinden bakarsak dünya üzerinde her şeyin ekonomik nedenlere bağlanması, karmaşık dinamiklerin yalnızca ve yalnızca insanın en temel en ilkel dürtüsü olan doyma içgüdüsüyle ilişkilendirilmesi olarak cevaplandırılabilinecek soru. Peyami safamatmazel noraliya'nın koltuğu eserinde
"komünist düzende kimse sefil otel odalarında sürünmek zorunda kalmayacak fakirlik çekmeyece doğru, ama marksist teori halasının ölümüne üzüldüğü için dili tutulan bir kızın haline çözüm bulabilir mi" der.* marksizm insanı yemek içmekten gayrı amacı olmayan bir makina gibi görür. bu teoriye göre insanın oluşturduğu tüm sanat eserlerinin, medeniyetin, duygusal ilişkilerin altında ekonomi yatmaktadır bu yüzden marksist sistemin hiç bir devrimi varoluş sancısı çeken bir ruha çözüm sunamaz mesela.
