(bkz: meyve suyu kutusu patlatmak) ile ilgili bir başlık gördüm ve bilinçaltımdan dahi silmeye çalıştığım bir kirlilik hatırıma geldi...
şöyleki;
ilkokul 1. sınıfın ilk günleri siyah önlük giyilen zamanlar, eğitim gördüğüm sınıf okulun -1. katında karanlık bir yer...
yaramazız çocuğuz, tenefüste koşup oynuyoruz. sırada 3'erli oturuyoruz 60 kişilik sınıf. okulun açılışının 2. haftasında falanız...
vakur bir duruşla gayet olgun tavırlarla kasvetli okulun ortamına adapte oldum...
yine bir teneffüste kara tahtanın önünde yerde duran süt kutusunu ayağımla patlatmak için kuvvetlice abandım. içinde süt bitmemiş olacakki süt duvara doğru fışkırdı. Duvar ve yer süt oldu....
ben buna henüz bir çözüm üretemeden öğretmen geldi, yerime geçtim. korkuyorum, endişeliyim.
öğretmen yerde sütü görünce deliye döndü bağırıp çağırmaya başladı.
''ve ben son derece şirin bir çocuktum'' derken...
- kim yaptı bunu çıksın tahtaya?
inanılmaz korkuyordum. çaresizce çıktım. o güne kadar yemediğim bir tokat yedim, 60 kişilik sınıfın ortasında okulun ilk günlerinde...
çık dışarı paspas bir şey bul temizle dedi öğretmen.
çıktım ne yapacağımı bilmiyorum çaresizim ve çok ürkeğim. hademenin yanına gittim pas pas istedim. ne oldu diye sormadı bana paspası verdi.
girdim içeri... 60 kişilik sınıfın ortasında öğretmen ders anlatırken o sessizliğin içerisinde ürkek ve titreyerek temizlemeye çabaladım...
ilk defa içimde hızlıca açılıp kapanan değişik reaksiyonlar hissettim...
kimseye bir şey diyemedim...
ilkokul 3.ve 4. ve 5. sınıflarda zaman zaman okuldan kaçtım. ben sabahçıydım.. sabah evden önlükle okula gidiyorum diye çıktım, siyah önlüğümü biryerlere gizledim, öğlenci olan mahalledeki çocukların sabah oyun oynamak için evden dışarı çıkmasını sabahın sessizliğinde bekledim...
yıllar geçti bir şekilde okudum. okulu sevmeden okumayı severek okudum. nitekim lise 2 de iken bir dönemde 4 olmak üzere 8 zayıfım varken. Öss'de %10'a girerek üniversiteyi kazandım. okudum bitirdim. kariyer anlamında başarılı bir hayat sürdürüyorum,bastırılmış duygular yaşanmamış çocukluk heyecanı ve anıları olmayan bir ilk ve ortaokul dönemlerinden sonra...
şimdilerde değişmiştir belki ancak 90'lı yılların henüz başlarındaki eğitim sisteminin ve benim eğitimcilerimin gelmişini... geçmişini....
