Geçen senedir. Kahramanımız*, Ankara'dan istanbul'a, eve dönmüştür. Şehirlerarası otobüs şirketinin terminalinden ayrılıp, birkaç bavulla, güç bela bir minibüse atlar**. Öncelikle, minibüs şoförünün ve mütemadiyen yanındaki koltukta oturan yancısının* tuhaf bakışlarına maruz kalır. Kadın da değildir ki bakışları üzerine çeksin!* Bir süre sonra şoför başlar söze.
Şoför: sen odtü'lü müsüğ?
diesirae: evet*.
Ş: nedir bu rezilliğiniğz siziğğn?
d: ne rezilliği, pardon?
ş: ülkeninğğ anasınğı ağlatdunğuz, yetmedi mi?
d: ???!!!
ş: Bizde suç ki sizi indirip bindiriyoğz*..
d: aç kapıyı, iniyorum ben.
Kapı açılır ve yarı yolda inilir. Eve telefon edilir, taksi çağırtılır ve eve varılır.
