-itiraf edecek bir şey yok aslında.
-hayat bir iftira gibi yapışmışken yakama.
-itiraf edecek bir şey yok aslında.
-ya da var.
-bilmiyorum.
-ben cebrail olsaydım, hz. ibrahim'e koçu götürmezdim sanırım. denerdim, hz. ismail'i kesip kesmeyeceğini. bence kesmezdi. hiçbir sevgi evlat sevgisinden üstün olamazdı. her ne kadar babamın sesini aylardır duymamış olsam da.
-kadınlar hamamından kovulduğum gün ereksiyon olabilen bir velettim.
-şiir yazıyorum sol baldırıma.. jiletle.. acıta acıta..
-tüm sanatlar ilhamını ölümden alır derler..
-ben yaşamdan besleniyorum. vitamin eksikliğimin nedeni bu..
-en büyük sanat eseri benim.
-müzelere konulup sergilenmeliyim.
-içerimde bu kadar çok gurur ne ara gelip de yerleşti. haberim yok.
-savaşta atını gereksiz yere yoran bir savaşçının acemiliği var ruhumda.
-ben kendimi yordum.
-bir yüzleşme yaşıyorum aylardır.
-bu yüzden kayıbım aynalarda.. silüetim yok.. bir hayaleti tıraş ediyorum sabahları. o ise dişlerimi fırçalıyor benim.
-kayıtsız bir sırıtış var artık yüzümde.
-hıçkırık ve ağlama arası bir gülüşün dış sesi.
-sabır taşım kırıldı.
-ben taş oldum.
--çarptı beni yaratıcı.
-ceplerinde ayetleriyle gezen bir sahte peygamberim ben..
-inanmayın bana..
-bir çok kişi yazılarımda kendilerini bulduğundan bahsediyor.
-ben kayboluyorum oysa yazarken..
-kendimi bulma arayışımın satır izleri bunlar..
-beni bulan bana haber versin lütfen..
-kayıbım şu an.
