padişahlardan yana yüzü hiç gülmemiştir. önce sultan abdülaziz kendisini jön türkler in fikirlerine katılması sebebiyle sürgün etmiştir, sultan beşinci murad ın tahta geçmesiyle tam rahat bir nefes alacakken tüm bu hızlı gelişmelere dayanamayan sultan beşinci murad akli dengesini kaybetmiş, tahta sultan ikinci abdülhamid geçmiştir. namık kemal bir türk milliyetçisi olduğundan her tür akımdan çekinen sultan ikinci abdülhamid tarafından yine sürgün üzerine sürgün yemiş, kalebentliğe mahkum edilmiştir. kıbrıs ta gazimağusa da sürgün edildiği zindan görülesidir, ne kadar ironiktir ki hapsedildiği o kıbrıs kendisinin ölümünden kısa bir süre sonra padişah ikinci abdülhamid tarafından ingilizlere hediye edilmiştir...
