"anamın bıraktığı yerden sarıl bana" dizesiyle aklıma gelen, içimi yangın yerine dönüştüren şair ama insan... Katledişinin üzerinden yıllar geçiyor ve katilleri hâlâ dışarıda ve sırtları okşanıyor ve gururla bakılıyor. Cinayetin ilham kaynağı olan kişilere hocamın lafıyla "bir şiir bile okumamış biriyle neyi tartışıyorsun" diye direnmek elbette bir yol... Ama ölmek de bir eylem biçimidir. O zaman takvim yapraklarını tersten açalım usta... Hem de senin dizelerinle...
