Bir tanesi çok çalışkandı gitti 5 yıllık lise kazandı daha hala lise okuyor mal.
Bir diğeri ebeveynlerinin kapasite aşan söylemlerine inanarak tıp kazanabileceğini sandı şimdi evde tıp oynuyorlar.
ilkokul yıllarında annemin bana sürekli örnek gösterdiği çalışkan çocuk ise şu anda emlakçı olmak istediğini söylüyor.
Bir diğeri benim beleş okuyacağım bölümü 22 bin lira verip okuyacak kadar bir puan bile yapamadı sınavda. Bu sene, senede 22 bin lira verip okuyabilmek için tekrar sınava girecek.
Ben mi? Yıllarca tembel denilen, çocukken sürekli başkalarının çalışkanlığını ailemden dinleyen ben ise istediğim bir özel üniversitede istediğim bir bölümü tam burslu kazanmanın gururunu yaşıyorum övünmek gibi olmasın.
Bu zaferim çocukluğunda kendisine ailesi tarafından başkalarının çocukları örnek gösterilen tüm dostlara, kader ortaklarına gelsin.
