d:efenim ne işle meşgulsünüz.
h: tv yarışması baş kahramanıyım. işte sabi sübyanı eğlendiriyorum.
d: pek güzel bir meslek. oğlumuz ne işle meşguller?
h: eh malumunuz benim yaş kemale erdi. tv de gençlerin dönemi artık. ünvanımı yeni nesillere taşıyacak inşallah.
d: oh oh pek iyi. pek güzel. nasıl yorucu bi iş mi evladım?
ho: ya yok be bey baba, ne yorulması! yok vagona bin, yok ormanda hopla zıpla, bide cadı sila diye bi g.tten bacaklı var. arada da onla kapışıyoruz işte.
d: oo çok eğlenceli iş diyosun yani?
ho: bakma bizim peder beyde iş yok. mesayi bitince papağan, timsah, maymun kim varsa çöküyoruz bi gölgeye. açıyoruz büyüğü. yanına en güzelinde orman meyvesi. su desen buz gibi zaten. ooh mis gibi muhabbet.
h: höst lan. yavaş git.
ho: ya bırak peder bey. kendin bi bok yapamadın diye bize yüklenme. ben yerim her türlü meyvesini işin bey baba. sen bakma bizim pedere.
h: lan sıçtığım bok. biz ekmek derdindeydik, sana o donu alacam diye kıçıma batan dikenlerin, altında kaldığım trenlerin haddi hesabı yok. puşt.
ho: ben mi dedim lan. yapmasaydın.
h: hanım bu oğlanı hep sen şımarttın. maskara etti iki dakkada. s..rim lan, istemiyorum kız mız ben. zaten bu karşıdaki p.vengi de gözüm tutmadı. lan cümle alem biliyo kim olduğumuzu sen hala bilmiyo ayağı çek. lavuk.
d: hanım tüfeği getir. hazır tv de değilken bitireyim şunun işini.
h: lan tv de değiliz harbi hee. şimdi sıçtık. * üç deyince kaçıyoruz hanım. oğlanı da bırak laf atmanın cezasını çeksin baldır bacak... üüüüç...
