bir yazarın, kavramların kapsamlarıyla imtihanı olmuştur. zeka, evrimsel süreçte hayatta kalabilme mefhumu için "zeka" idi en başta. Sonra can sıkıntısından** doğan sanat ve bilim*, entelektüeliteyi, o da bambaşka bir zeka tanımını beraberinde getirdi. insan, sosyal bir hayvan olarak, kategorilere ayırmak zorunda kaldı zekasını. Ancak tüm bu zekaların bir ortak özelliği var: işe yarıyorlar. Pragmatizm paradigması, burada bakış açımızı şekillendiren paradigma olmak zorunda.
