içinde bulunduğum durum. öyle bir durumdur ki insan sıyrılmak istese de sıyrılamaz. çevresinde olanlara bu durumu sorar ve 'ben kibirli biri miyim?' der. 'değilsin' cevabını alır ve iyice dellenir. içten içe tabi. neden o zaman amk? neden kimseyi beğenmiyorum? neden hemen hiçbir şeyden memnun olamıyorum? neden tek başıma yaşayabileceğim, ara sıra hiç tanımadığım misafirlerin gelip gideceği bir yerde yaşamaya özeniyorum? ve neden kafada işleyen düzeni değiştirmek adına saçma sapan hayaller kurup bir önce ki tek başınalık hayalimi bile beğenmiyorum?