son derece sınırlayıcı ve gerçekçilikten uzak bir değerlendirme biçimidir. Bir insan her durumda her zaman veya herkese karşı merhametli ya da acımasız, şefkatli veya kaba olamaz. insan davranışı çevreye adapte olma yetenekleriyle şekillenen esnek bir mekanizmadır. Bu esnekliği zorlaştıransa "iyi olma" veya "kötü olma" kaygısıyla davranışlarımızı kısıtlayıp kendimizden utanarak bir imajın kölesi olduğumuz zamanlardır.
