leyla erbil'e yazdığı mektuplardan oluşturulan ''Leylim Leylim Ahmed Arif'ten Leyla Erbil'e Mektuplar'' kitabını sonunda bugün aldığım şairden de öte insan. henüz okumaya Mâlik olamadım; ama bir göz gezdirince şiirlerinin bende yarattığı o anlayamadığım, affınıza sığınırak, ''hazımsızlığı'' yine yaratmıştır. senin gibi, edip abi gibi, füruzan gibi insanların olduğu bu dünyada dünyalar kadar mutluyum ben üstad.
-------
Sabah gözlerimi sana açarım.
Akşam, uykularımı senden alırım. Nereye, ne yana dönsem karşımda mutluluğun o harikulade başdönmesini bulurum.
Böyleyken gene de şükretmem halime, hergelelik, açgözlülük eder, seni üzerim. Aklıma gelmezki seni usandırır, sana gına getiririm. Sana dert, sana ağırlık sana sıkıntı olurum. Nemsin be? Sevgili, dost, yâr, arkadaş... hepsi. Ençok da en ilk de Leylâsın bana. Bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. Uçan kuşum, akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni. Ben cehennem çarklarından kurtuldum. Üşüyorum kapama gözlerini...
