18 yıllık müzik hayatına, 18 albüm sığdırmış insan.
her sene 1 adet üretmiş nereden baksan. büyük emek.
neyse efendim, kendisi sonsuza kadar adlı yeni bir albüm daha çıkarmış.
sanırım burada şöyle bir bilinç altı mesajı var; ''sonsuza kadar her yıl 1 albüm çıkaracağım.''
fatih kısaparmak'ın sesini severim, kilim şarkısına getirdiği yorumla sevmişimdir aslında kendisini.
ayrıca; ''ideal sanatçı, sanatına idealizm penceresinden bakandır. Çağının tanığı, toplumun sözcüsü olandır. Şan, şöhret, para, mevki, aslında halüsinasyondan ibaret. Bunlar zehirli baldır. Toplumdaki ayrışmalardan rahatsızlık duyuyorum. Yıllarca bizleri birbirimize yapıştıracak sevgi ve sanattan yoksun kaldık'' cümlesini de,
güzel ve aklı başında buldum. ancak gerçekten kendi de bu söylediğini uyguluyor mu acaba diye de düşünmedim değil.
fatih kısaparmak'ın şahsım adına albümsel düşüşü, eşiyle sürekli şiirli parçalar'a imza atmaya başlamasıdır.
ki, eşi şiir okumasa, çok daha iyi olur diye düşünüyorum. hakikaten beni geriyor şiir okuma mod'u.
ağlak bir sesle okunan şiir değil, gerektiği zaman ses tonunda yapılan doğru değişimi hissettiren şekilde okunmuş şiir makbuldür.
neyse efendim, yeni albümü umarım dilediği gibi bir reaksiyon alır.
ancak açıkçası, pek de umutlu değilim bu konuda.
kilim'den bir alıntı ile sonlandıralım entarimizi;
Ben şu gönül dergahında aşkı okudum,
Kilim yare mektubumdur, arzıhalimdir
Her nakışı bir kelime, kalem elimdir
Elin değmedi elime,
ismin dolandı dilime.
Aşkı dokudum kilime,
Anlıyor musun?
Yetinmedim türkü yaktım,
Gayrı bu canımdan bıktım.
Hani senin olacaktım
Dinliyor musun?
