şimdi bu konuya şöyle bi açıklama getirelim. seven insan kıskanır bu bi gerçek. kıskanmayan insan yoktur ancak kıskandığını gösteren yahut göstermeyen insan vardır. ben anlamıyorum bu kıskanılmak isteyen ya da ne bileyim kısıtlanmaktan hoşlana insanları. e arkadaşım misal gelmişsin yirmi beş yaşına sana benim mi anlatmam lazım bi şeyleri? benim mi söylemem lazım bi ilişkinin gerektirdiklerini?
sen şimdi gezersin gününü gün edersin haber de vermezsin sonra kız bi şey dedi mi kıskanç olur. sen bi olması gerektiği gibi davran bakalım karşındaki sana'' buraya gitme onu yapma bunu yapma'' diyecek mi? bi tanıştır o 'yakın kız arkadaşınla' ondan sonra bak bkalım duruma nedir? sen kız varmış yokmuş öyle takıl sonra '' e beni çok kısıtlıyor.''
sözün özü vardır arkadaşım bu kız. benimdir. göstermem kıskandığım zaman, kısıtlamam. ne gerek var böyle şeylere yahu ilişki dediğin hayatı kolaylaştırmalı, biz niye var olanı zorlaştıralım?
