bütün kayıplarımız, daha iyisini arama sevdasında gerçekleşir. bekleyişlerin ise kaybı zaman, zamanınsa yitirdiği zamana özel fırsatlardır. zaman daraldıkça biriken; yollar aşındırdıkça uzayan, kat ettikçe nicesini kavratan bu sonsuzlukta en büyük yalan mutluluktur. mutlu olma gayreti içindeyken uzaklaştık gerçeklerden. mutluluk sevdasında uyuşturduk hücrelerimizi, kapattık gözlerimizi. asıl olan gerçek... anlayabildiğin kadar, görebildiğin kadar...
vaktin birinde de dediğim gibi: "günler de en az geceler kadar karanlıktır kör gözler için. oysa gören de görmeyen de gözler değildir!"
