Günden güne daha bir asılıyor bu ağrı boynuma kendi tercihim olmayan bir hayatı yaşıyorum. Uyanmak ölmekle eş değer. Ben mi istedim bütün bunları? Sefilce yaşama tutunmak korkaklık değil mi? Çekip gitmek bu kadar zor olmamalıydı oysa. Üstelik ardından akan 2 damla göz yaşı bile yoksa.
Nerede bitecek bu tiyatro? Bütün bu curcuna bir gün gelip daha görkemli bir törenle uğurlanmak için değil mi?
Ben bu hayatın amına koyayım. Ölüm bana yakışmalıydı oysa.
