-soledad villamil çok güzel geliyor gözüme. ama ilk kez görüyorum bu oyuncuyu.
-irene'nin goméz'i (katili) psikolojik yöntemlerle daraltırken ve onu aşağılarken, goméz'in o ezik, ağlamaklı ve masum hali...
bu hali film boyunca gitmedi gözümün önünden, katilin belki de hala o olamayacağını düşündüm. hatta film biterken bile böyle düşünüyordum... bu, "pulp fiction"ı izlerken de başıma geldi: kötülere acıyorum. yolanda'nın, kafede pumpkin (balkabağı)'e silah doğrultuğunda çaresiz şekilde bağırışı da ağlatacak seviyeye getirtmişti beni.
