bazen bir cesaret gelir ve yanınıza ekipman almadan bisikletle evinizden 50 km uzağa gidersiniz. sonra lastiğiniz patlar ve güneş başınızı pişirirken siz evinize doğru yürümeye başlarsınız. ilk önce küfür ede ede gidersiniz, gittikçe ayaklarınız yanmaya başlar, suyunuz azalır, kendi kendinize konuşmaya başlarsınız, hadi biraz daha diye mırıldanırken ayaklarınız artık sizi götüremez ve yol kenarına oturursunuz. hava kararmadan bir kamyonet gelir kurtarıcı olarak. ilk film bitti.
(bkz: bir işkence yöntemi olarak yürümek)
