27 haziran 1977 doğumlu ispanyol, futbolcu kişi. kendisi; başarılı kariyeri, efendi kişiliği, kaliteli futbolu kadar, attığı her golden sonra yüzüğünü öpmesiyle de bilinir.
resmi tanımı bitirdiğimize göre artık içimizden geleni dökebiliriz.
tanım olarak, "ilk aşkım, sevgilim, madrid'lim benim diye şarkılar söyleten insan evladı" da diyebilirim ben kendisi için. herkesin*, dönem dönem çok sevdiği futbolcular* olur. bir de hepsinin arasından gelmiş geçmiş en favori oyuncusu olur. futbolunu, stilini, karakterini, konuşmasını, tavırlarını seversiniz ya hani. hangi futbolcuyu takdir ederseniz edin ondan çok sevmezsiniz ya. işte benim için "o" futbolcu raul gonzalez blanco'dur. daha küçüktüm, maçları, sırf babam beni golden sonra havaya atıyor diye izlediğim zamanlardı, utanırdım ben bu adamdan. aylar, yıllar geçti, futbol, hayatımın sağlam bir parçası oldu. babam beni artık havaya atmıyor, utangaçlığım da geçti. ama hala seviyorum raul'u, onun gibi bir oyuncu olmayacak bir daha benim için. umarım futbola devam edeceği önümüzdeki 3-4 yılı da iyi değerlendirir, kariyerini zirvede bitirir, ailesiyle çok mutlu olur. sana ne ki bundan diyebilirsiniz, ben de tam olarak bilmiyorum çocukluğumdan hatırası olduğu için olabilir, psikologlar boşuna "çocukluğunuza dönelim" demiyorlar herhalde.
