eleştirmemek lazım. herkesin bir hikayesi var. hele hele asla dalga geçmemek lazım. ünlü bir hocanın kızı , babası istiklal mahkemelerince götürülüp kellesi dercedilince hayata küsmüş, evden dışarı çıkmamış ve ömürboyu babasının köşkünde ( üstelik babasının hala yan taraftaki çalışma odasında olduğunu ZANNEDEREK) yaşamıştır. nişanlısını askerde yitiren anadolu kızlarının çoğu nişanlılarına duyduklarını sonsuz aşk dolayısıyla evlenmeden ( köyün son çitine gitmeden) ömürlerini doldurmuşlardır. hayat metropollerdeki iğrenç ilişkilerden müteşekkil değildir. hayat evinde bilgisayarı olmayan, hayatı boyunca internet kelimesini duymamış milyonlarca insanların da başından geçen nemenem bir şeydir. ve inanın onların duyduğunuzda sizi utandıracak, basma kalıp fikirlerinizden ötürü yüzünüzü kızartacak yine milyonlarca hikayesi vardır.
