200.
-
eylül sabahının serinliğini
yaprakların serinliğini
ciğerlerime dolduruyorum
sessizlik ve serinlik
birleşiyor
yıkanmış güvercinler
ve çok uzak bir tren sesi
her zaman yeniden başlamak duygusu
doğuyor içime
her uyanışımda
düşmanlarımı bağışlıyorum
daha çok seviyorum bağışlanmış hayatımı
her uyanışımda
eylül sabahının serinliğini
yaprakların serinliğini
yüreğime dolduruyorum.
ataol behramoğlu-yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var.
