umutlu bir sabaha gözümü açayım artık diye kendimi zorladığım şu günlerde,sabah sabah ofise gelip,bu masaya oturup bir kez daha içimdeki tüm iyi duyguları hayal kırıklığına teslim ettiren dosttur kendisi. o ölürken,ben uyuduğum için bile günlerce ağlayabilirim.
