ırkçı biri değilim ama bu doğru bir tespittir. lakin hata değil de belki farklı bir düşünce tarzı olarak da düşünülebilir.
şöyle ki: çin, japonya, rusya.. alfabeleri hep farklı. bu ülkelere baktığınızda kültürel özelliklerini daha iyi muhafaza ettiklerini görürsünüz latin alfabesi kullananlara göre. ibranice mesela. israil de öyle. şimdi benim teorim şu. yazılması çizilmesi öğrenmesi zor diller ve alfabeler, özellikle kendine has kavram tanımları ve kelimeleri dolayısıyla dışa kapalı oluyorlar. örneğin "çocuk" onlarda "chocuq" olamıyor. dilleri izin vermiyor. bundan dolayı kültürel değerlerin bilinçaltında ilk olduğu günkü gibi muhafazası mümkün oluyor.
bu durumda atatürk'ün aslında milli değerleri çok da katı şekilde muhafaza etmemizi istemediğini hafiften batılılaşmamızı istemesi durumları söz konusu olabilir.
