kadınlar sıklıkla taciz edildiklerinde kirlilik veya suçluluk duygusuna kapılırlar. Sorunu kendilerinde ararlar, tacizciye yüz verip vermediklerini sorgularlar. utanırlar. böyle bir durumda zaten şikayetçi olmazlar.
tacize uğradıklarını afişe ettikleri zaman " e sen de böyle giyinirsen tabi taciz ederler" gibi eşten veya babadan gelebilecek eleştirilerle karşılaşabilirler, bu eleştirilerden korktukları için ses çıkarmayabilirler.
ses çıkardıklarında eş veya baba, taciz eden kişiyi dövebilir, elini kana bulayabilir. eşini veya babasını tehlikeye atmak istemediğinden sesini çıkarmayabilir. ancak kesinlikle sesini çıkarmak zorundadır.
şimdiye dek iş yerimde iki kez taciz yaşadım. biri iş arkadaşımdı, olaydan 20 gün sonra eşime anlattım, bereket ki tayinim çıkmıştı o sırada sadece telefonda kavga ettiler. bu arada eşimle yumuşak yüzlü olduğum düşüncesi üzerine kavga ettik. sonra eşim, bu durumu müdürüme anlatmam gerektiğini söyledi. haklıydı, ama cesaret edemedim.
ikinci tacizkar kişi benden çok üstte ve yetkili bir kişiydi. tekrar bu davranışı yapmayı önleyici birkaç harekette bulundum, şimdilik sorun yok gibi bakalım gelecekte ne olacak.
