bazen iyi bi arkadaşı kaybetmemek içi yapılır.ya geri çevirirse?o platonik durum bile elinden kayıp gidecektir çünkü.küçük mutluluklarla avunmayı öğrenirsin ilk başta.sonra o mutluluklar öylesine sarar ki seni.risk alamazsın.için için yanan bir kor gibi.baksan yanmıyor dersin.ama dikkatli bakarsan nasıl tüttüğünü görürsün.tütüyoruz mütemadiyen.mutluluk biz gibi risk almaktan korkanların hakkı değil mi lan?ne olmuş kaybetmekten korkuyorsak?
