her iki kişiden altısının ülkücü olduğu bir semtte yaşamamdan mütevellit bilirim bu faşoların ne mal olduğunu. nasıl oluyor deme lan, yolun kesilmeyene kadar anlamazsın. 2 kişi görünür, ceplerinden diğer dördünü çıkarırlar, nah bu gözlerle gördüm. şimdi bu boktan durumdan kurtulmanın yek yolu var ciğer kardeşim. bunların tapındıkları hiyerarşik düzende, tesadüf mesadüf bir şekilde bulunmuşluğun ya da tanışlığın olacak. herif Allah'tan korkmuyor, ama reisinden it gibi tırsıyor. varsa bir reis tanıdığın, verirsin ismini, s.ktir olup gider. böyledir bu yani. şinci, muhafazakar mahallenin bebesi, default, ya ülkücüdür ya nurcu. nurcu'ya şincik değinmeyeceğim. şimdi sen bu cahile, laf anlatamazsın misal yolunu kestiler. hadi hasbelkader siyasete dayandı bir şekilde. anlamaz ya, ondan hasbelkader diyorum. herife, milliyetçilik denen kavramın herhangi bir parti tekelinde olmadığını anlatamazsın, çünkü herifin kafasındaki memleketi sevmenin tek şartı ülkücü olmaktır. ülkücü değilim ama milliyetçiyim, senin anladığın şekilde değil dersin. "ha? hu? habala hubele?" der, yanındaki o sırada ateşi icat eder, sigaralarını yakarlar. o yüzden ya daşşaklı oluceksin hanım ablacım, ya uğraşmaya değmez deyip, çöplük karıştıran, bu vatanın evladı sokak köpeğinden ayırmiceksin, yoluna gitcaksin he mi bacım?
tanım: bazen gerekli olabilen durum. sağlığın içün söylüyom ben sana. ha terli terli su içmişiiin...
